"Moenie doen wat ek doen nie, doen wat ek sê"

 

O genade! Daar praat ek my mond verby! Ek wag in spanning om te sien wat die kind se reaksie is op die woorde wat sopas uit my mond gevlieg het. Ek het myself vergeet en dit was uit voor ek myself kon keer. Gaan sy dit herhaal?! Ek wag...  want kinders is mos sponsies.

Het julle al so tipe ervaring gehad? Ek moet myself fyn dophou en gereeld selfondersoek instel om te kyk wat in my lewe moet verander sodat ek nie ‘n hindernis is op die geloofspad van ‘n kind nie, en nee, dit is nie maklik nie. God beloof wel in Filippense 4:13 dat ek dit deur Sy krag kan doen. Ouers is ook net mense, maar ons moet ook onthou dat ons nie net altyd ons kinders kan kritiseer oor dinge wat in hulle lewens moet verander as ons nie bereid is om eers na onsself te kyk nie. God stel meer belang in jou kind se karakter as wat jy doen, maar Hy stel ook belang in jou karakter en watse voorbeeld jy vir jou kinders is. Kyk bietjie in jou eie lewe. Watse gewoontes, verslawings en gedrag kan jy in jou eie lewe identifiseer wat jy nie in jou kind se lewe sal wil sien nie?  Glo jy dat jou swakpunte ook jou kinders sin sal word?

Gebed, gemik op geluk of groei?

31 Ways to pray for your child

" For years, like any responsible Christian parent, I prayed daily for my two children, Aubrey and Aaron. I prayed for God's blessing and protection throughout their days. I prayed for them to be happy. I asked God to help them through diffivult times and to help them make wise choices. My prayers were regulat, heartfelt, and for the most part, pedestrian and repetitive.

I wanted more than that, however." (Bob Hostetler)

Ons wil almal graag vir ons kinders bid, of dit ons eie kinders is of die kinders met wie ons 'n pad stap in Christus. Bob Hostetler 'n pastoor van Amerika gee 'n voorbeeld hier van 'n maklik manier hoe om vir ons kinders te bid. (Volg die Link bo-aan die bladsy)

Kinders hoef nie 'gelukkig' te wees nie, maar wel heilig...

“Juffrou, ek het gister middag ballet gedoen en vanmiddag het ek hokkie en dan perdry en ek het hierdie naweek ‘n groot model kompetisie en, en, en...”

Hierdie is algemene stories by die skool waar ek bedien, en dan dink ek net: Wie doen dit? Wie ry heeldag rond vir balletklas, perdry, hokkie, model en wie weet wat nog? My ma sou net gesê het, “Nee”.  Maar hierdie beskryf hoe ‘n middag lyk vir ten minste drie kwart van die ouers wat ek ken.

Chip Ingram vertel in sy boek dat al hierdie ekstra buitemuurse aktiwiteite goed is vir ons kinders, maar dat dit nie die doel van ouerskap is nie. God vertrou ons met ons kinders om vir hulle ‘n voorbeeld te stel van hoe ‘n mens lyk wat voluit vir Christus leef; om in hulle ‘n passie te kweek vir Christus wat hulle ‘n leeftyd sal hou. Ouerskap gaan nie daaroor om jou kinders gelukkig te maak nie, maar om hulle te leer om heilig te wees. Uitgesit vir God. Dit gesê, sal ouers wat kies om hul kinders op so wyse groot te maak vinnig gekritiseer word, want “jy ontneem jou kinders”.

‘n Vraag kom dan na my toe, as daardie kind na aan die Here leef, is dit dan nie God wat die deure sal oopmaak nie, of hoe?  Wat is julle ervarings?  Wat dink julle van die stelling dat kinders nie gelukkig hoef te wees nie, maar wel heilig?

Groete,
Astri

Moenie dat vrees heers nie

Dit is maklik om met vandag se samelewing, onwetend kinders vanuit vrees groot te maak. Reëls en perke word soos mure om die kind gebou en hul word soms selfs verbied om met sekere mense of aktiwiteite te assosieër. Dit is die ouer se manier om die kind te beskerm van enige seerkry.  

Ouers wat so oorbeskermend optree leer kinders om vanuit ‘n negatiewe perspektief na die wêreld te kyk en wantroue word ook so gekweek. Kinders word nie die geleentheid gebied om die karakter eienskappe, wat jy graag sou wou hê jou kind moet besit, aan te leer nie. Hierdie kinders word geleer om afhanklik te wees van hul ouers om hul te beskerm van die wêreld. Dit lei daartoe dat hulle nooit self leer hoe om in positiewe geloof van God afhanklik te wees nie. 

Dit is nutteloos om vanuit vrees te regeer en alle gevare wat die lewe dalk mag in hou te probeer keer. Ons het God se perspektief op ons kinders nodig en omdat Hy self ook ons Hemelse Vader is, is Hy die beste bron om by te leer.  Ons kyk volgende week na vier spesifieke grondebginsels wat ons moet verstaan om ons en ons kinders te help.

Groete,

Astri

Ouerskap is nie vir "sissies" nie!

Om ‘n kind te wees in vandag se samelewing is nie maklik nie. Dit gesê is ouerskap in vandag se samelewing ook nie vir ‘sissies’ nie. Families lyk nie meer soos wat dit destyds gelyk het nie; meeste gesinne vandag is saamgestelde gesinne of enkelouer-gesinne en dit raak net moeiliker om almal aan die gang te hou. Die lokvalle in vandag se tyd is net soveel meer en ons moet vandag se kinders se leefwêreld verstaan.

Dit verg finominale wysheid en dissipline om jou kinders vir vandag se lewe toe te rus. Konstante verandering en onsekerheid, Mixit, BBM, oordosisse informasie en maklike toegang tot hierdie informasie, groepsdruk, dwelms en seksuele losbandigheid is alles dinge wat kinders vandag in die oë kyk. Om kinders te leer om ‘n lewe te lei wat God behaag en gefokus op Christus te bly in alle omstandighede is nòg moeiliker en dan word die vraag gevra: Is dit nog moontlik vir jou kinders om op ‘n godvresende, verantwoordelik en eerbare wyse te leef in so ‘n chaotiese wêreld? Is daar hoop om ‘n effektiewe en suksesvolle ouer te wees in vandag se tyd?

Die antwoord is “absoluut”! Daar is altyd hoop, want God het ‘n plan! Ons is nie gemaak om hierdie pad op ons eie te stap nie en daarom gaan ons in die volgende paar maande deur Chip Ingram se boek “Suksesvolle ouerskap in ‘n stukkende wêreld” werk. Ons nooi elke ouer graag uit om weekliks saam met ons hierdie reis aan te pak terwyl ons kyk na hoe ons die beginsels wat in die boek bespreek word in ons gesinne kan implementeer om God te eer.

Vir meer inligting oor Chip Ingram.

Groete
Astri Saestad